صاعقه گیر پسیو (Passive) بر خلاف صاعقه گیر اکتیو (Active) در برابر صاعقه هیچ گونه واکنشی ندارد. از اینرو پسیو ، غیر فعال یا ساده نامیده می شوند. صاعقه گیر پسیو در حقیقت همان چیزی است که بنیامین فرانکیلن در سال ۱۷۵۲ جهت مقابله با صدمات صاعقه ابداع کرد و تا کنون نیز مورد استفاده قرار میگیرد.

طبق استاندارد یک سیستم حفاظتی شامل سه بخش کلی صاعقه گیر یا ترمینال هوایی (Air Termination) ، هادی میانی (Down Conductor) و سیستم زمین یا ترمینال زمین (Earth Termination) می شود. تنها تفاوت اساسی سیستم پسیو و اکتیو در نوع ترمینال هوایی است. ترمینال هوایی در سیستم پسیو معمولا به شکل میله، سیمهای معلق و یا مش (قفس فارادی) می تواند باشد. استاندارد بین المللی IEC 62305-3 (بخش سوم) به عنوان مرجع اصلی سیستمهای حفاظت پسیو اصول اساسی بکارگیری،‌ طراحی ،نصب و نگهداری این سیستم را شرح می دهد. علاوه بر این ، استانداردهای BS6651، NFPA780 و DIN VDE 0185 نیز مورد استفاده قرار می گیرند.

• میله صاعقه گیر فرانکلینی ساده
  

میله صاعقه گیر ساده جهت استفاده در سیستم حفاظت خارجی

– ساخته شده از فولاد زد زنگ AISI 316 یا مس

– مطابق با استاندارد IEC 62305

– قابل ارائه در طولهای مختلف از ۲۲ تا ۲۰۰ سانتی متر

• میله صاعقه گیر فرانکلینی چند شاخه
  

میله صاعقه گیر چند شاخه جهت استفاده در سیستم حفاظت خارجی

– شامل رابط برنجی مخصوص سیم یا تسمه

– ساخته شده از فولاد زد زنگ AISI 316 یا مس

– مطابق با استاندارد IEC 62305

– قابل ارائه در طولهای مختلف